الحلقة الحادية عشر من قصة "حب الأكابر"
جزء من الحلقة السابقة...
طلعت ملك بسرعة بالأكل و هى بتأخد نفس عميق عشان قررت تقولوا قرارها
ملك : اتقضل حضرتك
الشخص : انتى زعلتى منى الصبح
ملك : لا ابداً انت اخدت قرار
الشخص : بجد طب و ايه رأيك
ملك : انا موافقة بس جواز قدام الناس
الشخص : بجد يا ملاك
ملك : ايوة بجد
قام حضنها جامد و هى بتقول لنفسها : انا آسفة سامحنى بس لازم اجيب حق اختى اللى ماتت بسببكم
الحلقة الجديدة....
تعالوا بقى نروح مكان تانى و جديد فى كلية الأعلام عند محمود
محمود و هو واقف مع صحابوا محمد و على
محمود : ايوة ياعم محمد وقعت انت بس كويس انك دخلت البيت من بابه و خطبتها
محمد : بس ياعم بقى هتقر علينا
على : الحق الحق مش هى دى يسرا خطيبتك يا محمد
محمد : ايوة دى واقفة هنا بتعمل ايه و مين اللى هى واقفة معاه دا انا هروحلها
محمد راح ليسرا
محمد : ايه يا يسرا مين دا
يسرا : دا دكتور عمرو
محمد : ايوة يعنى واقفة بتعملى ايه معاه
يسرا : ايه يا محمد الدكنور بتاعى و بسلم عليه
عمرو : انا شكلى عملت بينكم مشكلة انا همشى احسن بعد اذنكم
محمد : اذنك معاك يا اخويا
يسرا : ايه يا محمد اللى عملته دا
محمد : يعنى اشوفك واقفة مع واحد و اسكت
يسرا : عادى يعنى دا الدكتور بتاعى
محمد : الدكتور بتاعك مش الدكتور بتاعك انا بغير عليكى و خلاص من اى حاجة
يسرا : خلاص بقى متزعلش منى
محمد : مقدرش ازعل منك يا قلبى
فى اللحظة دى جم اصحاب محمد اللى هما محمود و على و جم كمان اصحاب يسرا اللى هما امل و هدى (( فاكرين هدى اللى هى صاحبة ملك فى الأوضة ))
محمود : ايه يا جماعة فى ايه
محمد : خلاص اتصلحنا
على : طب مش تعرفينا يا يسرا
يسرا : امل..هدى..محمود....على
سلموت على بعض و اتكلموا شوية و هدى كان عيناها على محمود و لكن محمود طبعاً مخدتش باله منها لأنه كان بيحب ملك
................................................................................
فى اليوم التالى نروح بقى ايه القصر
عند سميرة (( الست الكبيرة )) باب اوضتها حد بيخبط عليه
سميرة : اتفضل
الخادمة : حضرتك استاذ وليد مستنى تحت و قال عايز حضرتك فى حاجة مهمة
سميرة : معاه شنط او حاجة يعنى هيجى يقعد معانا مثلاً
الخادمة : لا يا فندم مفيش اى حاجة زى كدة
سميرة : طب خلاص روحى انتى و انا هنزله
بعد حوالى عشر دقائق نزلت سميرة هشان تقابل وليد
سميرة : ازيك يا وليد
وليد : الحمد لله يا ماما حضرتك عاملة
سميرة : مبقتش كويس من بعد ما الحيوان اللى اسمو كريم دا خد الورث ليه متبقاش زيه يا وليد
وليد : معلشى يا ماما
سميرة : مش مهم دلوقتى يلا اقول كنت عايزنى فى ايه
وليد : بصراحة عايزة اتجوز
سميرة : يعنى اشوفلك عروسة
وليد : لا يا ماما انا فى واحدة عحبانى و عايز اتجوزها
سميرة : و دى بنت مين بقى
وليد : بصى يا ماما الورث خلاص راح و اوا لو اتجوزت مين مفيش فايدة انل بحب واحدة هى فقيرة و كمان بتشتغل خادمة و لكن انا بحبها جداً و خلاص يعنى الورث راح يعنى مش هتفرق
سميرة : كريم لسة متجوزش ليلى يعنى ممكن الورث نأخده لو اتجوزها و فعلاً خد الورث ساعتها نبقى نشوف الموضوع دا
وليد : ايوة بس يا ماما
سميرة : خلاص اوا خلصت كلامى و مفيش كلام تانى اسمع الكلام
سابتوا سميرة و مشيت و هو كان مضايق و مخنوق كان نفسوا يجوزها و لكن مامته مش موافقة و هو استحالة هيعمل حاجة من ورا اهلوا مشى وليد وراح على الفيلا
تعالوا بقى اعرفكم على وليد للناش اللى مش فاكرينوا (( وليد دا يبقى ابن الست الكبيرة و هو فى نفس سن كريم و بو رجعتوا للحلقة التانية هتلاقوا معلومات عنه ))
.................................................................................
فى مكان تانى فى المدرسة عند ملك و نانسى نانسى ماشية مع ملك و بيرغوا مع بعض
نانسى : اكال الموز ظا فين بطل يجى
ملك : وانتى مالك بتسألى عنه كتير ليه
نانسى : اصل اختك وقعت
ملك : لا يا نانسى متعلقيش نفسك بيه ما يمكن هيجوز ولا حاجة
نانسى : و مالك مضايقة ليه و بعظين لا اكيد مش نيجوز دلوقتى هو لسة صغير
ملك : هما الناس الغنية دى ييفرق معاهم صعير و لا كبير اهم حاجة عندهم الفلوش
نانسى : المهم انى وقعت و خلاص
ملك : دا لو محمود عرف هيبهدلك
نانسى : ياستى بقى ..... إلا اقوليلى ايه اخبارك فى الشغل الجديد
ملك : الحمد لله كويس
نانسى : و تيه اخبار البنت الى انتى قاعدة معاكى فى الأوضة
ملك : لا دى كويسة احما بقينا اصحاب ااوى
نانسى : طب و انا
ملك : انتى اعز اصحابى يا قلبى
نانسى : بحبك يا ملاكى
ملك : انا اكتر يا نوستى يلا بقى عشان منتأخرش
نانسى : اه صح يلا عشان منتأخرش على الواد الموز دا كل يوم يجى يوصلنا
ملك : اتلمى شوية بقى
نانسى : ايه هو مش موجود ليه اكيد من قرك يا ملاك عينك فى الواد
ملك : انا برضوا اللى عينى فى الواد ولا انتى
نانسى : اسكتى بقى تفتكرى مجاش ليه
ملك : و انا ايش عرفنى يلا بقى عشان نمشى
نانسى : طيب لما تشوفيه اتضلى بيا طمنينى عليه
ملك : يا بت اتلمى شوية بقى
نانسى : اه نسيت اقولك
ملك : ايه
نانسى : محمود
ملك : ماله
نانسى : شكله وقع
ملك : و انتى بتقوليلى اما ليه
نانسى : اصلوا وقع معاكى يا موزة
ملك : بطلى هزار
نانسى : و اللله مش بهزر
ملك : عموماً انا مش بحبه اقوليلوا ميتعبش نفسه
نانسى : دا هيتصدم صدمة عمره
ملك : مش احسن ما يهيش فى وهم
نانسى : عندك حق فعلاً لازم اقولوا انا لما اروح هقوله
ملك : طب يلا نمشى
نانسى : يلا
طبعاً ملك كانت زعلانة على نانسى لأنها بتخب وليد و هى و وليد هيتجوزوا و وليد بيحبها هى مش بيحب نانسى
....................................................................................
فى مكان تانى كريم فى العربية بتاعته و بيكلم فى التليفون
كريم : يلا يا حبيبتى انا جاى اهو النادى خلاص مش هتأخر
ليلى : ماشى يا حبيبى مستنياك متتأخرش عليا
قفلت ليلى مع كريم و كريم وصل النادى فضل يدور لحد ما لاقى ليلى
كريم : حبيبتى عاملة ايه
ليلى : انا كويسة انت عامل ايه
كريم : الحمد لله
ليلى : وحشتنى ااوى يا كيمو
كريم : انتى اكتر يا قلبى
ليلى : هاا انت قولتلى عايزنى ضرورى فى ايه
كريم : ايوة بقولك احنا هنكتب كتابنا كمان اسبوعين و الفرح الأسبوع اللى بعدوا
ليلى : طيب انا موافقة اقول لبابا بقى
كريم : طب انا هروح معاكى دلوقتى ماشى
ليلى : و مالك مستعجل كدة ليه
كريم : يا حبيبتى انا مش قادر استنى اكتر من كظة احنا استنانا كتير ااوى
ليلى : طب يلا عشان نروح
كريم : يلا
راح كريم و ليلى البيت
ليلى للخادمة : نادى بابا بسرعة
الخادمة : حاضر يا فندم
ليلى : تعالى يا كريم اقعد عقبال ما بابا ينزل
كريم : ماشى
بعد عشر دقائق نزل ابو ليلى ابراهيم
ابراهيم : اهلاً ازيك يا كريم
كريم : الحمد لله يا عمى
ابراهيم : هااا فى ايه
ليلى : كريم جاى يكلم معاك بخصوص الفرح و الجواز و كدة
ابراهيم : هاا يا كريم
كريم : احنا عايزين نكتب الكتاب كمان اسبوعين و الفرح الأسبوع اللى بعدوا
ابراهيم : طي يابنى انا معنديش مانع
كريم : يعنى نقول مبروك
ابراهيم : مبروك يابنى و ربنا يتمم بخير
كريم : طيب انا يلا هستأذن بقى دلوقتى و احنا على اتصال عشان التحضيرات و كظة
ابراهيم : ماشى يابنى مع السلامة
كريم : مع السلامة يا عمى
مشى كريم
ابراهيم لليلى : انا مش عارف ليه مش مرتاح للولد دا
ليلى : ليه يا بابا دا كريك كويس و بيحبنى ااوى و انا كمان بحبه يا بابا
ابراهيم : اهم حاجة انك تبقى مبسوطة يا حبيبتى
ليلى : طبعاً مبسوطة يا بابا
ابراهيم ربنا يبسطك كمان و كمان يا بنتى
ليلى : يا رب يا بابا
ابراهيم : يلا انا هروح اكمل شغلى اشوفك على الغداء
ليلى : ماشى يا يايا (( كانت ليلى فى قمة السعادة ))
......................................................................................
نروح مكان تانى فى بيت نانسى
نانسى : بتقول لنفسها اخش اقولوا على اللى قالتوا ملاك لالا بلاش بس هو لازم يعرف لاأنى زى ما ملاك قالت مينفعش يفضل عايش على وهم فى دماغه بس دا هيجرحوا ااوى ما انا برضوا لازم اقولوا ما الحقيقة مبتزعلش ولا بلاش اقولوا لا خلاص انا هروح اقولوا و اللى يحصل يحصل بقى بسم الله الرحمن الرحيم استر يا رب
خبطت نانسى على باب اوضة محمود
محمود : ادخلى يا نانسى
نانسى و هى بتدخل و بتقفل الباب وراها : و امت عرفت منين انى انا اللى بخبط
محمود : قلب الأخ بقى حاسس بأختى حبيبتى
نانسى : ايوة بقى كلنى بالكلمتين بتوعك دول
محمود : المهم بس قولتلها
نانسى بتردد : اه قولتلها يا محمود
محمود : و قالتلك ايه اكيد هى كمان بتحبنى صح
نانسى : اهدى بقى خلينى اكلم
محمود : اهدى ازاى اقولى بقى و خلصينى
نانسى : بص يا محمود
محمود : هاااا...
نانسى : ملاك اقالتلى انها مش بتبدلك نفس الشعور و انا مش بتحبك و انى لاظم اقولك عشان متفضلش عايش على وهم
محمود وشوا جاب الوان : ايييه ازاى بس انا بحبها و اتعلقت بيها ازاى هى كمان متحبنيش
نانسى : معلش يا محمود بس هى دى الحقيقة و الحقيقة متزعلش
محمود : معلش ايه بس نانسى اطلعى برا و سبينى لوحدى دلوقتى
نانسى : حاضر
خرجت نانسى و كانت ندمانة انها قالتلوا لأنه اتصدم جامد ااوى اكتر مما هى متوقعة لدرجة دى بتحبها يا محمود
محموظ كان مضايق و زعلان عشان ملاك مش بتحبه بس هو بيحبها اااوى
..................................................................................
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق